Incoterms 2020, alles wat je moet weten
Alles weten over de Incoterms 2020? Alles wat je moet weten lees je hier. Ze worden gebruikt door bedrijven die internationaal handelen en geven duidelijkheid. Lees verder voor een volledige uitleg.
Alles weten over de Incoterms 2020? Alles wat je moet weten lees je hier. Ze worden gebruikt door bedrijven die internationaal handelen en geven duidelijkheid. Lees verder voor een volledige uitleg.
De Incoterms zijn een initiatief van de Internationale Kamer van Koophandel, ook wel bekend als ICC. Het woord Incoterms is een samentrekking van de woorden “International Commercial Terms” en zijn opgesteld om de internationale handel tussen bedrijven makkelijker, duidelijker en veiliger te maken. Ze vertellen de koper en verkoper wat hun verplichtingen zijn tijdens de koop en verkoop. Daarnaast hoef je niet alle afspraken handmatig op te nemen in het koopcontract, maar is 1 verwijzing naar de juiste Incoterm voldoende. Benieuwd wat alle Incoterms betekenen en welke jij het beste kan kiezen? Lees hieronder verder en kom er achter wat de voor- en nadelen zijn van de verschillende varianten!
Wanneer je dus gaat kopen of verkopen is het verstandig om een Incoterm op te nemen in het koopcontract. Welke het beste past bij jouw zending is afhankelijk van meerdere factoren. Verderop lees je per Incoterm de voor- en nadelen. Vaak wordt er gekozen voor een gulden middenweg. Ook zijn niet alle Incoterms van toepassing bij de transportmodaliteit die je kiest. Daarom is het belangrijk om je te verdiepen in het gebruik van deze sets met voorwaarden. Het kiezen van de verkeerde term bij internationale handelstransacties kan zorgen voor extra kosten of risico’s tijdens het transport. Zo kan je bijvoorbeeld ineens het risico dragen voor schade die ontstaat wanneer jouw goederen onderweg zijn. Ook het afhandelen van douaneformaliteiten is geregeld binnen de Incoterm die gebruikt wordt. Zo voorkom je problemen en vertraging bij de douane.
Een totaal overzicht van alle Incoterms met de verplichtingen inzake vervoer, kosten en risico's voor zowel de koper als verkoper. Overzichtelijker dan dit wordt het niet!
TransHeroes is sinds 1986 gespecialiseerd in internationaal transport inclusief douaneafhandeling. Middels onze eigen interne douaneafdeling regelen we de douaneafhandeling voor onze klanten. Onze specialisten helpen je graag bij advies over het gebruik van Incoterms en de afhandeling die er bij komt kijken. Onze offertes zijn altijd vrijblijvend en eenvoudig aan te vragen voor de betreffende modaliteit.
Eens in de 10 jaar worden de Incoterms herzien en vernieuwd. Dit gebeurde in 2020 voor het laatst, wat betekent dat de volgende keer in 2030 zal plaatsvinden. Er bestaat dus geen Incoterms 2024. De Incoterms beschrijven 3 belangrijke zaken tijdens de koop en verkoop van goederen, namelijk de verplichtingen voor wie wat regelt, waar het risico ligt en voor wie welke kosten zijn. De Incoterms zijn een clausulerecht, wat betekent dat ze alleen gelden wanneer beide partijen het er over eens zijn. We helpen je graag op weg door een duidelijk overzicht te geven van alle Incoterms. Ook leggen we per set voorwaarden kort uit wat ze precies regelen en wie er verantwoordelijk is. Een kort overzicht van alle Incoterms:
● EXW : Ex Works – af fabriek
● FCA : Free Carrier – vracht vrij tot eerste vervoerder
● CPT : Carriage paid to – vracht vrij tot
● CIP : Carriage and Insurance Paid – vracht vrij inclusief verzekering tot
● DAP : Delivered At Place – overeengekomen plaats van bestemming
● DPU : Delivered at Place Unloaded – geleverd ter bestemming en gelost
● DDP : Delivered Duty Paid – geleverd en belasting betaald
● FAS : Free Alongside Ship – vrij langszij schip
● FOB : Free On Board – vrij aan boord
● CFR : Cost and Freight – kosten en vracht
● CIF : Cost, Insurance and Freight – kosten, verzekering en vracht
Bij het kiezen van de juiste Incoterm is het belangrijk om de volgende praktische adviezen in overweging te nemen:
Benieuw naar de verschillende Incoterms? Hieronder leggen we ze stuk voor stuk uit mét voorbeelden!
Bij de Incoterm EXW heeft de verkopende partij de minste verplichtingen en de koper juist de meeste. Bij Ex Works zorgt de verkopende partij er voor dat de goederen klaar staan voor afhaling op zijn locatie op een bepaalde datum. De koper moet zelf regelen dat de goederen daar geladen en daarna getransporteerd worden naar zijn locatie. Zelfs het laden van de vrachtwagen moet de koper in dit geval regelen. De Incoterm zegt namelijk dat het risico over gaat op de koper wanneer de goederen ter beschikking zijn gesteld aan de koper.
Wanneer je dus iets koopt is het niet verstandig om de Incoterm Ex Works te gebruiken. Wanneer je grensoverschrijdend vervoer hebt, is het al helemaal af te raden. Je moet er dan namelijk zelf voor zorgen dat eventueel benodigde douanedocumenten worden opgesteld. Ook invoerheffingen zal je hierbij als koper zelf moeten betalen.
Voorbeeld Incoterm EXW:
Een koper in Frankrijk koopt machines van een verkoper in Nederland onder de Incoterm EXW. De machines staan klaar bij het magazijn van de verkoper in Amsterdam. De koper moet zelf zorgen voor het transport naar Frankrijk, het laden van de machines, het regelen van de exportformaliteiten in Nederland, en het inklaren van de machines in Frankrijk.
In dit geval heeft de verkoper geen verdere verantwoordelijkheden nadat de machines zijn opgehaald in zijn magazijn.
Bij de Incoterm FCA-A betaalt de verkoper het transport tot aan het punt waar de goederen geleverd worden aan de eerste vervoerder. Op dat moment gaat ook het risico op de koper over. FCA-A wordt veel gebruikt als de goederen geleverd worden vanaf het warehouse van de verkopende partij. Leg daarom specifiek vast wat de locatie is van de FCA-A levering! De koper regelt hierbij normaliter het grootste deel van het transport, de verkoper laadt het voertuig, zorgt voor een uitklaring en de juiste vervoersdocumenten. Het risico-overgangs-punt is wanneer de verkoper aan haar verplichtingen heeft voldaan. Er zijn geen afspraken over eventuele verzekering van de goederen in FCA-A, hou hier dus rekening mee!
Voorbeeld Incoterm FCA-A:
Een koper uit België koopt machines van een Duitse verkoper onder de Incoterm FCA-A. De verkoper laadt de machines op de vrachtwagen van de koper bij zijn fabriek in Stuttgart. De verkoper regelt en betaalt alle uitvoerformaliteiten en -documenten in Duitsland. Zodra de machines op de vrachtwagen zijn geladen, gaat het risico en de transportkosten over op de koper, die verantwoordelijk is voor het verdere transport naar België.
In de variant FCA-B, ook wel "FCA (andere locatie)", levert de verkoper de goederen af bij een door de koper aangewezen vervoerder op een specifieke locatie, die niet de locatie van de verkoper is (zoals een haven, terminal of transporthub).
Voorbeeld Incoterm FCA-B:
Een koper in Canada koopt wijn van een Franse verkoper onder de Incoterm FCA-B. De verkoper levert de wijn af bij de luchthaven van Parijs, en zorgt voor de uitvoerformaliteiten en de benodigde documenten. Zodra de wijn is afgeleverd bij de terminal, gaat het risico en de verdere kosten over op de koper, die verantwoordelijk is voor het transport naar Canada
Bij de incoterm CPT betaalt de verkoper voor het vervoer. Het risico gaat over naar de koper bij het overhandigen van de goederen aan de eerste vervoerder. Echter moet de kopende partij hier goed opletten. De verkoper betaalt en regelt dan wel het transport naar de overeengekomen bestemming, maar het risico van het transport ligt bij de koper! Wanneer de goederen beschadigd raken tijdens het transport heeft de koper hier simpelweg pech. Wanneer je als koper deze Incoterm gebruikt, zorg er dan voor dat je vertrouwen hebt in de partij die het gaat vervoeren! Hebben je goederen een hoge waarde, bijvoorbeeld een op maat gemaakte machine? Dan kan je beter kiezen voor de hieronder genoemde Incoterm, namelijk CIP!
Voorbeeld Incoterm CPT:
Een koper in Spanje bestelt 500 televisies van een verkoper in Nederland onder de Incoterm CPT. De verkoper betaalt het transport naar de afgesproken bestemming in Madrid, Spanje, en regelt dat de televisies worden opgehaald door een vervoerder. De verkoper draagt de kosten van het transport, maar zodra de goederen zijn overgedragen aan de vervoerder in Nederland, gaat het risico voor verlies of schade over op de koper. De koper is verantwoordelijk voor het verzekeren van de goederen tijdens het transport, als hij dat wenst, en voor de douaneformaliteiten en invoerrechten in Spanje.
Bij de incoterm CIP betaalt de verkopende partij het vervoer en de verzekering tot aan de afgesproken bestemming voor de goederen. Het risico van de verkoper gaat over op de koper op het moment dat de goederen worden overgedragen op de bestemming. CIP is dus vrijwel gelijk aan CPT, op het risico na. Wanneer je zeer waardevolle goederen koopt is het verstandig om te kiezen voor CIP in plaats van CPT.
Voorbeeld Incoterm CIP:
Een koper in Canada bestelt 1000 laptops van een verkoper in Nederland onder CIP. De verkoper betaalt de vrachtkosten om de laptops naar een magazijn in Toronto te vervoeren en regelt een verzekering die dekking biedt tijdens het transport. Het risico gaat over op de koper zodra de laptops zijn overgedragen aan de eerste vervoerder in Nederland, maar de verkoper blijft verantwoordelijk voor de kosten en verzekering tot aan Toronto. De koper moet de laptops lossen en invoerformaliteiten regelen bij aankomst in Canada.
Bij de incoterm DAP betaalt de verkoper het vervoer naar de overeengekomen plaats van bestemming, behalve de kosten voor de inklaring van de goederen. Het risico van de verkoper op de koper gaat over wanneer de goederen door koper gelost worden. De Incoterm DAP wordt veel gebruikt bij transport over de weg. De verkoper regelt dat de goederen veilig aankomen op de plaats van bestemming en de koper regelt de eventuele inklaring en het lossen van de goederen. Bij DAP is niet afgesproken over een eventuele verzekering, waardoor het risico hierbij voor de verkoper is.
Voorbeeld Incoterm DAP:
Een verkoper uit Italië levert een partij meubels aan een koper in Zürich, Zwitserland, onder de Incoterm DAP. De verkoper zorgt voor het transport van de meubels naar het magazijn van de koper in Zürich en betaalt alle kosten tot aan deze locatie. De koper regelt de invoerformaliteiten en is verantwoordelijk voor het lossen van de goederen bij aankomst. Het risico gaat over op de koper zodra de meubels aankomen op het afgesproken adres, nog voor het lossen.
Bij de Incoterm DPU (Delivered at Place Unloaded) is de verkoper verantwoordelijk voor het transport van de goederen naar de afgesproken locatie en moet hij ook zorgen voor het lossen van de goederen. Het risico gaat over op de koper zodra de goederen gelost zijn op de overeengekomen plaats van bestemming. De koper is verantwoordelijk voor de invoerformaliteiten en verdere transport vanaf de geloste locatie.
Voorbeeld Incoterm DPU:
Een verkoper uit Italië levert 500 meubels aan een koper in Rotterdam, Nederland, onder de Incoterm DPU. De verkoper regelt het transport en zorgt ervoor dat de meubels worden gelost in het magazijn van de koper in Rotterdam. Het risico en de kosten liggen bij de verkoper tot het moment dat de goederen zijn gelost op de afgesproken locatie. De koper is verantwoordelijk voor de invoerformaliteiten en eventuele verdere transportkosten naar een andere eindbestemming.
Bij de Incoterm DDP moet de verkopende partij er voor zorgen dat de goederen getransporteerd worden naar de plaats van bestemming. Ook moet de verkoper er voor zorgen dat alle kosten tot het moment van lossen betaald zijn. Dit zijn dus bijvoorbeeld invoerrechten en belastingen. Echter hoeft de verkoper de goederen niet te lossen, dat wordt gedaan door de koper. Omdat de verkopende partij ook de inklaring moet regelen is dit voor de verkoper risicovoller dan normaal. Wanneer je als verkopende partij goed weet waar je aan begint, kan je deze Incoterm gebruiken.
Voorbeeld Incoterm DDP:
Een verkoper uit China levert sportkleding aan een koper in Frankrijk onder DDP. De verkoper regelt het transport, betaalt de invoerrechten en douane-inklaring, en levert de sportkleding af bij het magazijn van de koper in Parijs
De naam zegt het eigenlijk al wel een beetje, maar deze Incoterm kan alleen maar gebruikt worden bij vervoer over het water. De verkoper moet hier de goederen langszij (naast) het schip plaatsen in de haven van vertrek. Vanaf dat moment neemt de koper alle kosten en risico’s op zich, inclusief het laden van de goederen aan boord van het schip. De verkoper regelt de uitvoerformaliteiten en de koper de invoerformaliteiten.
Voorbeeld Incoterm FAS:
Een koper in India koopt graan van een verkoper in Argentinië onder FAS. De verkoper levert het graan naast het schip in de haven van Buenos Aires. Vanaf dat moment is de koper verantwoordelijk voor het laden, transport, invoerdocument en alle risico’s tijdens de verzending.
Bij de Incoterm FOB moet de verkopende partij er voor zorgen dat de goederen aan boord van het schip geladen worden. Het risico gaat dan ook over wanneer de goederen aan boord van het schip zijn. Deze Incoterm wordt veelvuldig gebruikt en zien we bijvoorbeeld regelmatig met zeevracht China. De verkoper in China zorgt er voor dat de uitklaring is geregeld, de lokale kosten zijn betaald en de goederen geleverd worden op de terminal in China. Het risico gaat pas over op de koper wanneer de goederen aan boord van het schip zijn. Ook deze Incoterm is alleen geldig bij vervoer over water.
Voorbeeld Incoterm FOB:
Een verkoper in Vietnam levert rijst aan boord van een schip in de haven van Ho Chi Minh. Vanaf dat moment is de koper verantwoordelijk voor het verdere transport naar het bestemmingsland.
De Incoterm CFR heeft veel weg van de Incoterm FOB. Het verschil zit in de kosten voor het vervoeren van de goederen middels zeevracht. Bij FOB betaalt de koper dit, bij CFR betaalt de verkoper de kosten voor het transport naar de haven van bestemming. Het risico blijft ook hetzelfde, namelijk wanneer de goederen aan boord zijn van het schip gaat het over naar de koper. Deze Incoterm is voornamelijk bedoeld voor vervoer over het water.
Voorbeeld Incoterm CFR:
Een verkoper in Italië levert machines aan een koper in Zuid-Afrika onder CFR. De verkoper betaalt het transport naar de haven van Kaapstad, maar zodra de machines in Italië aan boord van het schip zijn geladen, draagt de koper het risico.
De titel zegt het hier ook al weer. Zoals we helemaal in het begin al schreven, de Incoterms zijn eigenlijk elke keer een optelsom, dat geldt ook voor CIF. Dit is dezelfde clausule als de CFR, alleen hier zijn ook de kosten van verzekering voor de Verkoper. Het risico verschuift bij hier dus steeds verder naar de Verkoper. Deze Incoterm is bedoeld voor vervoer over water.
Voorbeeld Incoterm CIF:
Een verkoper in Frankrijk levert wijn aan een koper in Argentinië onder CIF. De verkoper betaalt transport en verzekering tot de haven van Buenos Aires, maar het risico ligt bij de koper zodra de wijn is geladen in de haven van Marseille.